Inked.

Inmiddels al hopeloos achterlopend maar dan toch: mijn eerste tattoo zit er!

Om meteen alle vragen te beantwoorden (die al tig keer door wildvreemden (sociaal contact D:!) gesteld zijn)). Nee, het doet geen pijn. Ja, het zetten voel je wel. Ja, ik ben er tevreden mee. Nee, hij mag niet gelikt worden. (het stond echt op een site over verzorgingstips, dus ik neem aan dat het een probleem is waar iedereen dagelijks tegenaan loopt).

Qua pijn kun je het vergelijken met een idioot die in een moshpit staat, daarbij vergeet dat hij een brandende sigaret in zijn hand heeft, en vol over je arm rauscht. Even doorbijten, daarna merk je het niet meer, en wordt het zelfs interessant. Kan aan mijn duistere, met leer-en-kettingen behangen, kant liggen, maar ik betrapte me erop dat ik eigenlijk alleen maar zat te 'hihi! als je daar inkt, begint mijn hand te trillen! wat stoer!'-en, als een 43-jarige huisman die per ongeluk in een darkroom terechtkomt en alles met een stralende lach ondergaat. Ofzo.

Dit is 'm dan. In al zijn psychedelische glorie. De schat.

Maargoed, voor iedereen die om een goede shop verlegen zit: bij deze een schaamteloze plug voor Gekko Tattoos. Het zit dan wel in het afvoerputje van Nederland, de clientele bestaat dan wel uit Duitsers die 'ze kaffeeshop' zoeken en plaatselijk grut wat hun voorletters in hun nek willen, omdat ze het anders dreigen te vergeten bij hun inschrijving op het CWI.

Maar toch: die gasten weten heel erg waar ze mee bezig zijn én bezitten complete kunstwerken op hun lichamen. Vaak kun je tattooeerders wel redelijk inschatten aan de hand van hun eigen inkt, en dat gaat hier ook keihard op. Daarbij straalt het gewoon het idee uit dat je in een soort van verknipte, extreem steriele huiskamer zit, waar toevallig een gigantische toonbank in geflikkert is, wat ervoor zorgt dat je het hele proces met een grote grijns op je mik ondergaat.

Dus ja. Gewoon even mailen, en daarna 3 uur reizen. Het is het waard.

Mary-jane in 3 seconden!

Want vrouwen die meer dan twee emoties hebben zijn moeilijk en vreemd en raar, volgens iedere comicbook-nerd ooit!

30 minuten:

64 minuten:


82 minuten:

Goede film though. Dat wel. :)

DIZZEE OP LOWLANDS!

Dizzee Rascal komt naar Lowlands! Dizzee! Op Lowlands!

Dat is goed nieuws, want tot nu toe was er nog akelig weinig boeiends aangekondigd, en nu zet Dizzee het hek wagenwijd open voor allemaal 'hippe' en 'edgy' Britse artiesten die veels te druk zijn met hun mik volgooien met brandy en pillen en meth, terwijl 20.000 man meewarig glimlachen om die gekke Engelsen en hun malligheden!

Dit is Dizzee en hij heeft net te horen gekregen dat hij op Lowlands voor duizenden blanke jongeren mag optreden, die allemaal zijn muziek niet snappen. Dat maakt hem blij. :)

Nu is het hopen dat ze Faithless of Junkie XL of Tiesto ofzo aankondigen, zodat alle cunts daar staan, en alle toffe tenten rustig zijn, en alle artiesten van ons houden, omdat we liever naar hun kijken, in plaats van naar een fluisterende neger en te wachten totdat ze 'God is a DJ' inzetten.

Prioriteiten Schmioriteiten.

Verdulle.

De hele lente bezig geweest met me verheugen op de onofficiële start van het festivalseizoen: Rebellion Amsterdam. 2 dagen lang in de Melkweg leven, tussen schurftige crustpunks, hanenkammen, wat verdwaalde skinheads (die bij iedere 2 stappen moeten uitleggen heus niet een brandbom op een AZC te willen gooien. Gotta love 'em), de hondsdolle vuilnisbakkenhonden van eerdergenoemde crustpunks, bier in halveliter formaat en veel, heel veel lawaai.
Vooral van bands waarbij mijn vader (mits midlife-crisis) met gemak tussen had kunnen staan, maar namen als The Business, The Exploited en UK Subs zijn toch genoeg om een klein zuchtje van opwinding te slaken. Tenminste, als je mínstens een week lang jezelf 'working class hero' hebt durven te noemen, voordat je besefte dat je een schattig yuppenkind was en je een gegronde angst had voor alles met luipaardprint-meubels, nep marmeren tegels in de woonwagen en een vreemde voorkeur voor 'Destinie' als doopnaam.

Maar goed, nu blijkt er opeens iets te zijn als examens. Waardoor Pinkpop, en de Arctic Monkeys en Gogol Bordello (en vast heel veel anders, maar meer dan dat heb ik niet meegekregen) er ook niet inzitten. Darn.

Kortom, de 'oh god wat doe ik om 2 uur hier en waarom begin ik niet eerder'-werkhouding zich nog even door, en dus ben ik de komende weken ook bijzonder druk met het leven van een kluizenaarsbestaan. Dieptepunt qua activiteit. Niet slaan, tenzij het een pets in het gelaat is, om mij tot mijn zinnen te laten komen en tot twee dagen voor de examens in de Efteling te laten overnachten.

Oh, en Something Awful heeft weer bewezen dat het internet met afstand de meest afstompende plek ooit is. Nadat lamlendigheid menig jongensdroom de grond in heeft gestompt, door het staren naar een beeldscherm de magische -6-aan-beide-ogen grens bereikt is (weg F16-ambities), en Nickelodeon niet meer bekeken kan worden zonder terug te denken aan Rugrats..fanart is er nu dit.



Doei.

UNICORN! UNICOOOOORN!

In het kader van 'het is gratis, en het maakt je een beter mens': gay against you!

Een typische internet-hype, waarvan welgeteld 4 mensen oprecht blij worden, 20.383 mensen zich afvragen waarom de eerder genoemde 4 personen ontploffen van geluk , en de overige 5 miljoen luisteraars het afdoen als 'what.'.

Stiekem stelt het ook allemaal niet zo heel erg veel voor. Avant-gardistisch gepruts, met bliepjes en bloepjes, en vreemde stemmetjes, gemaakt door Schotten in konijnenpakken. Bedoeld voor hetzelfde volk wat gelukkig wordt van Japanse pandameisjes (deerhoof : ( ), en de snorrenmonsters die zichzelf CocoRosie noemen.

Gelukkig is er een uitzondering, en dat is Gay unicorn. Wat gaat over unicorns. Die gay worden. Met retro-chique geluidjes en gegil, en veel 8-bit goedheid. Dus gewoon dat downloaden, de hele dag opzetten, en uiteindelijk eindigen als een lichtend voorbeeld voor de samenleving. Omdat je gelukkig wordt van gratis dingen. Hoera!

(oh google image search. You card! :) )

Mijn ouders gaan me hiervoor onterfen : (

Jeuh! Over negen dagen (bijna acht! het is net mijn verjaardag qua nachtjestel-gehalte!) is het zover! Dan ga ik richting Terneuzen, onder de naald. Waarom? Omdat het kán.

Je lichaam is al onhandig, slungelig, buiten-proportioneel op de verkeerde plekken en flubberig als het is, dus beter dat je het ziet als een leeg canvas en er wat van maakt. (Dat, of actief wiebelen en hobbelen in fitnesscentra, maar dat vereist discipline en activiteit, dus bij voorbaat geen optie.)

Binnenkort prijkt er dus het volgende op mijn onderarm:

Het 4F-symbool, wat in het Duits staat voor Frisch, Fromm (jeweet B) ). Fröhlich en Frei. Maar dan formaat 'onderarmbedekkend', wat me kriebelig maakt.
Goed-kriebelig. Sinterklaasavond, voordat je vader betrapt wordt in de bosjes met een jurk en een met goud karton beplakte wandelstok, kriebelig.

Morele steun is al gevonden, foto's zullen ook wel volgen, om het multimediale aspect van dit ding helemaal tot zijn recht te laten komen. En het geeft me weer update-materiaal voor de komende 3 maanden ("oh god, twijfel. Zal bleek eroverheen gieten helpen?"), zodat ik dit ding in leven kan houden! Hoera!

oh wacht

Om het stemmig zwart tegen te gaan (iemand een ander idee? wat betreft lay-out dan, schaap blijft.):






















Een lammetje. Op een varken. De ganzen kijken de andere kant op, want zij zijn doodbang voor de duidelijke overheersing van hoefpotigen over alle andere dieren. George Orwell, eat your heart out.

OH GEE I'M ON THE INTERNETS

Oh hoi!

Om het geheel meteen maar met een uiterst glorieuze start te beginnen: meteen een 'hoi dit ben ik en dit zijn de redenen waarom je dit vanaf nu op religieuze basis moet F5'en!'-post.

Dus! Maarten, hierheen gelokt vanwege het nobele doel om te kunnen fungeren als link-bitch voor bepaalde mensen die geluk vinden in het maken van wollen en uiterst aandoenlijke konijntjes. Naast een gamecube, sokken met gaten erin en heel veel electronica wat het niet echt wil doen (want tv's waar je op moet slaan geven chárme! dat is léuk!) ben ik in het bezit van een attentiespan die niet verder gaat dan een minuutje of 3, 4.

Over die attentiespan ga ik het nog váák hebben, want die attentiespan is de reden dat alles wat pijnlijk blij, kleurig of *shudder*..knuffelig is direct mijn aandacht grijpt. Waarna ik direct in een 'LAMMETJES KIJK LAMMETJES OH GOD LAMMETJES'-rush schiet, terwijl mijn rationele kant het uitkrijst en mij grondig verwenst voor het labiele gedrag.

Tot nu toe is dit een heel narcistisch verhaal, dat besef ik me. Daar ontkom je natuurlijk niet aan, en liever dit dan "TOLD U I WAS HARDCORE"-mensenhaat-posts, maar naast mezelf ophemelen doe ik ook díngen. Ik léés. Ik luister hérrie. Ik kijk fílms. Liefs met zombies. Of junks. Of een combinatie van.
Oh, en ik bezoek ook sites, dus iedere myspace-emo die mij aanspreekt en iedere dag een 'JE BENT EEN UNIEK SNEEUWVLOKJE, HEUS' bericht wilt, mag me mailen. Waarschijnlijk kunnen we best vrienden worden, en misschien is er zelfs ruimte voor een film ofzo, waarna we heel ongemakkelijk tegen elkaar aan schurken, en ik hyperventileer en op je bed overgeef.

Nu slaap, doei.