Tim Armstrong dóet!

Tim Armstrong, die ene van Rancid die klinkt alsof hij drie pakjes per dag wegpaft, heeft het 'm geflikt. Een puik solo-album van een Rancid-artiest! Waar de Transplants (projectje van Armstrong en die ene Mtv-exhibionist van Blink-182) een wansmakelijk gedrocht was, en ook Lars Frederiksen & The Bastards bleven hangen op 'dit hád zo goed kunnen zijn, als ze niet zo godvergeten móeilijk deden'-niveau, is dit album gewoon goed!

Onbezorgde ska, alsof Operation ivy weer in ere hersteld moest worden.
Lekker nietszeggende teksten, flink wat dub-elementen, Vespa scooters, zwart-wit geblokte achtergronden, bolhoeden en pakken, en meisjes die als een malle skanken. Het heeft alles, en hiermee is een perfecte zomer verzekerd. Jeuh!

Ik ben te lui om de boel te rippen én te taggen én te uploaden, maar alle clips in dezelfde 'kijk ons even het groezelige effect heruitvinden'-stijl kun je hier zien.
Met dank aan Youtube, en Hellcat voor het zijn van een platenmaatschappij die níet hun koppen in hun eigen poeperds hebben zitten.

De festivalhit van het jaar, en jullie weten het.