Volksfeescht!

De Pigeon Detectives zijn héét. Op dit moment het nieuwe wank-object van de heren van NME, en als je ze ziet is dat niet verwonderlijk. Leren jackies, stoïcijnse basgitaristen, en een zanger die het podium als zijn persoonlijke apenkooi ziet. De muziek bestaat uit de dezelfde trog van waaruit bandjes als de Bromhead Jackets en The Rifles ook schrokken: licht-verteerbare overblijfsels van de Kaiser Chiefs, gebracht met een flinke hoeveelheid overredingskracht.

Dat die formule nog altijd werkt bleek gisteravond in de Ekko, waar hordes post-pubers enthousiast op elkaar in stonden te beuken. Aangevoerd door de zanger werd er gesprongen bij het leven, werd het podium keer op keer bestormd (eraf springen bleek lastiger), en was het één grote orgie van hippe krullenbolletjes die niet wisten hoe ze het hadden.

Feest! Krullen! Jawel! Foto door Derek Djons, 3voor12. Jeweetzelf.

Jammer alleen van die tweedeling van de zaal. Waar ondergetekende zijn shirt naderhand uit kon wringen, en onvrijwillig lichamelijk contact gehad met een heel legioen aan indie-krullenbolletjes, bleef de andere helft van de zaal er akelig koel onder. Hoe retestrak het ook gebracht werd: de 'aanstekelijke gitaarbandjes'-golf lijkt nu toch echt zijn langste tijd gehad te hebben. Al kan het ook zo'n drum&bass verhaal worden, en wordt vanaf nu het genre de komende 15 jaar door 'kenners' doodverklaard, terwijl de artiesten steeds hardnekkiger navelstaren om dat te negeren.

Oh well. Nu in Limburg (dit stuk is getypt in de trein heen), en dingen zien er zonnig, heel zonnig uit. Tot aan de 15de, waarschijnlijk. Maar hey! Datkomtlater!